[Ben Eater] Geplaatst enkele video’s van een 8-bits computer zonder CPU-chip die hij een paar jaar geleden volledig op een breadboard heeft gebouwd. Nadat hij om schema’s wordt gevraagd, gaf hij eindelijk toegegeven dat hij er geen had. Dus in plaats daarvan heeft hij een beslissing genomen om het te herbouwen en een videobod van elke stap in het proces te houden. Je kunt hieronder zijn Kickoff-video zien, maar je kunt ook 30 veel meer recente video’s vinden die betrekking hebben op onderwerpen van het alu-ontwerp en het oplossen van problemen naar het decimale LED-display. Hij gebruikt zelfs een Arduino om een ​​EEPROM te programmeren die hij gebruikt om veel logica te vervangen.

Je wilt waarschijnlijk wachten tot je een gratis tijd hebt omdat er tot nu toe ongeveer acht uur video’s zijn. De video’s beginnen met een standaard 555-timer en werken vanaf daar. Elk stuk krijgt een test gescheiden van het geheel, dus met een geluk, heb je geen onmogelijke baan die probeert het hele ding aan het einde op te lossen.

Projecten zoals deze zijn beslist onpraktisch, maar als je ooit echt wilt begrijpen hoe een CPU werkt, is het bouwen van een geweldige manier om dat begrip te ontwikkelen. We zouden voorstellen om Verilog of VHDL te leren en op een FPGA te bouwen, maar de breadboardcomputer heeft een zekere straatkrediet en heeft zeker een grote verscheidenheid aan knipperende lichten.

Het CPU-ontwerp volgt een ontwerp in het boek “Digital Computer Electronics”, dus als u ernstig was over het recreëren, kunt u daar ook mee volgen. Het boek is niet meer afdrukken, maar deze dagen niet erg moeilijk te vinden.

De meeste breadboardcomputers zien we een CPU-chip gebruiken, dus ze hebben niet nodig als veel breadboards. Zoals je misschien verwacht, zijn sommige van hen messer dan anderen.

Heb je je ooit afgevraagd hoe hoog of hoe snel een model raket gaat wanneer je het lanceert? [Sprite_TM] deed, dus koos hij ervoor om een lage kosten te bouwen, lichtgewicht datalogger die hij in de neuskegel van zijn raket kon passen. Om het circuit klein te houden, bouwde hij het rond de populaire Attiny13-microcontroller. De microcontroller verzamelt gegevens van een Freescale MMA7260, een 3-assige versnellingsmeter die hij uit een derde Wii Nunchuck-controller is geëxtraheerd. Nadat de microcontroller de gegevens verzamelt, wordt het opgeslagen in 32K EEPROM op een 24C256. Dit alles wordt aangedreven door een kleine 3.6V Li-ion-batterij, die het grootste deel van het circuit is. Als dit klinkt als iets dat je zou willen maken, heeft hij uitgebreide instructies samen met de gebruikte software die beschikbaar is op zijn site. Terwijl we hier niet veel modelraketten lanceren, kunnen we binnenkort snel beginnen, zodat we een excuus hebben om dit te bouwen.

het lijkt misschien dat dit een grap van april Fool zou zijn, maar het bovenstaande beeld toont ernstig onderzoek in actie. [Ben Lang] had onlangs de kans om de directeur van een programma te interviewen dat het Holodeck een realiteit wil maken. De kerndoel van het onderzoek – Project Holodeck genaamd – is om een ​​goedkope virtuele realiteitservaring van meerdere spelers buiten het laboratorium te ontwikkelen. We hebben gespeculeerd gehoord dat Sony en Microsoft hun volgende gen-systemen in 2013 zullen vrijgeven; We wachten liever hiervan om op de markt te komen.

[Nathan Burba] is de directeur van het programma. Het maakt deel uit van de University of Southern California Games Institute en brengt studenten van interactieve media, bioscoopkunsten en engineering samen. De hardware die door elke speler wordt gedragen, wordt na de pauze aan het begin van de video weergegeven. Veel van de componenten zijn in de handel verkrijgbaar (een Lenovo-laptop gedragen in de rugzak, PlayStation-controllers, enz.) Maar het stereoscopische display dat elk oog geeft zijn eigen 90-graden weergave is speciaal ontwikkeld voor het project.

Na het zien van de in-game gerenderde beelden kunnen we niet helpen, maar bedenken om wat minecraft met deze apparatuur te spelen. We hebben gewoon wat soort van omni-directionele loopband nodig omdat onze vloeroppervlak van de woonkamer zeer beperkt is.

Ah, Photo versus AVR, de nooit eindigende slag van elektronische stijl suprematie. Sommige mensen geloften door de AVR-microcontrollers van Atmel, terwijl anderen ongelijk hebben. [Majenko] is stevig geplant in het fotokamp van Microchip, dus hij componeerde een geweldige vergelijking van AMPEL’s AVR versus microchip’s foto met microcontrollers. De resultaten zijn niet zo verrassend; photo Microcontrollers komen uit als een veel beter product dat geen hobbyist gebruikt, omdat geen hobbyist ze gebruikt.

Atmel en hun serie van AVR-microcontrollers heeft in de afgelopen jaren een grote boost in populariteit in de hobbyistische markt gezien, geen enkele vraag dankzij de Arduino en andere AVR-Powered Dev-boards. Dit is niet om microchip te staden, evenals een foto die de tijd niet in het limoenlicht heeft gezien; Er was een tijd dat je echt elektronische elementen op radio-hut zou kunnen krijgen, waaronder kits bestaande uit Microchip’s uiterst prominente, maar enigszins gedateerde fundamentele stempel.

Na over de capaciteiten van de ATMEL AVR ATMEGA328P, heeft de PIC 18F25K80 van Microchip, evenals TI’s MSP430G2533, [Majenko] de eeuwige favoriet ontdekt, de AVR, ontbrak in enkele extreem cruciale categorieën. De AVR heeft een lagere resolutie ADC, minder PWM-pinnen, minder 16-bits timers, terwijl ze ongeveer $ 0,75 meer kosten.

Van de analyse van het programma [Majenko] houdt niet rekening met de immateriële apangibles van het selecteren van een foto via een AVR. Dankzij de acceptatie van de ARDUINO’s van de AVR zijn er veel, veel veel meer code, evenals schematische voorbeelden die rond elke taak op het web ronddraaien. De vooruitgangshulpmiddelen voor foto zijn een beetje duurder dan hun AVR-equivalenten; Een Pickit2 loopt ongeveer $ 50 terwijl AVR ISP-programmeurs zo ongeveer overal voor zakverandering kunnen worden ontdekt.

Het is een luie zondag, dus alles ‘kun je doorgaan, evenals voorstellen in de opmerkingen.

[Moris_zen] bevond zich met een hand vol met li-ion-batterijen en geen goede manier om te zien wat hun capaciteiten waren. Hij bouwde een dit onderscheidende tester echt snel om de klus te klaren. Hij gebruikt de plankcomponenten en een goedkope zakmening die hij in Taiwan kocht voor $ 1. U haakt het circuit naar uw batterij, klik op de knop en de weergave begint met werken. Wanneer het stopt, vermenigvuldig u dat nummer door .38 om uw versterker / uur resultaten te krijgen. Natuurlijk had hij net een teller kunnen gebruiken, maar dit is een interessante aanpak. Alles wat hij nodig heeft, is nu een goede container maken om alle circuits te verbergen. Hoe kon hij het circuit wijzigen om het eindvermenigvuldiging onnodig te maken?

, niet elke coole hack moet microcontrollers, LED’s of andere bling inhouden. We werden in eerste instantie aangetrokken tot het Boxes-display, gewoon omdat we van een goede multifunctionele constructieset houden, of het nu LEGO, 80/20 aluminium is, of in dit geval, een systeem van in elkaar grijpende kubussen gevormd uit zes identieke stukken golfkarton, gesneden en gescoord op een zodanige manier om een ​​verrassend stevig klein bouwsteen te vormen. Ze kunnen eenvoudige meubels worden, Groovy Logan’s run-stijl kamer decor, of de allerbelangrijkste kinderforten … dan later gedemonteerd en gemaakt in iets anders.

Een elegant concept uitgevoerd in de humbleem van materialen … we waren al verliefd. We werden vervolgens opgeblazen om te leren van de achtergrond van Boxes: ze zijn een 1970S-hersenchild van computer Pioneer [Jef Raskin], misschien wel bekend als de ‘vader van de Macintosh’. [Raskin] Zoon en dochter [AZA] en [Aviva] herleefden het Concept van Boxes in 2008 en verkopen nu kits via hun website. Zelfs als je niet op de Faire bent, verwelkomden ze lezers om de kortingscode Makerfaire2011 te gebruiken (goed tot en met 12 juni 2011, de ene per persoon te beperken), die je een kit van vijf bloxen (30 stuks, wat montage vereist, beperken, $ 12,63 versus de normale $ 15.59.

Als u met kleine onderdelen werkt, is zelfs de kleinste tafelzaag die wordt aangeboden bij House Depot of Lowes over het algemeen overkill. Voor het uitsnijden van kleine stukjes hout, metaal, evenals Copper-CLAD-bord, is een micro-tafelzaag een fantastische investering. Ze zijn echt vrij goedkoop, maar waarom koop er maar een wanneer je er een kunt maken die veel beter is dan elk type ontwerp op de markt?

Het bed is opgebouwd uit 1/4 “aluminiumplaat met een motor met 1/15 pk aan de onderkant. Het hek klemt op de tafel met een paar Delrin-beugels, terwijl de hoekgeleider is gemaakt van Delrin en een koperen balk die in een slot in de tabel past.

De eigenlijke bladen kwamen van een PROXXON-micro-tafelzaag (een uiterst groot merk uit onze ervaring), maar het vergelijken van deze zelfgemaakte zaag aan de industriële en biedt een paar verrassingen: de Proxxon heeft een krachtiger motor, maar de homebrew-versie heeft vier keer de snijcapaciteit. U kunt deze zaag inspecteren met een 1/4 “aluminiumbalk in de video na de pauze.

Bedankt [Hubert] om dit in te sturen.

, het is met een geweldig droefheid dat Hackaday leert van het passeren van Steve Evans. Hij was een van de makers van eyedrivomatic, het ooggestuurde rolstoelproject dat de hoofdprijs had toegekend tijdens de Hackaday-prijs van 2015.

Nieuws van Steve’s passeren werd gedeeld door zijn teamgenoot Cody Barnes in een projectupdate op maandag. Voor veel meer dan een decennium woonde Steve met motorneuronziekte (MND). Hij verloor langzaam de functie van zijn lichaam, maar zijn geest bleef intact. We zijn geïnspireerd dat hij ondanks zijn worstelingen koos om zijn tijd door te brengen met het creëren van een betere wereld. Bovenstaande kunt u hem zien testen-besturen van een eyedrivomatisch prototype dat de blauwe 3D-afgedrukte bijlage is die op de arm van zijn stoel wordt gezien.

De eyedrivomatic is een hardwareproducten voor elektrische rolstoelen die de fysieke controles van de stoel overbruggen met de ooggestuurde computer die wordt gebruikt door mensen die leven met ALS / MND en in veel andere situaties. Het project is open hardware en open source software en het team blijft werken aan het maken van eyedriveomatic veel meer die meer beschikbaar is door het ontwerp te verfijnen voor het gemak van de fabricage, en is zelfs begonnen met kits te verkopen, zodat ze het nog steeds kunnen verkopen toegang.

Het team zal doorgaan met het eyedrivomatische project. Als je geïnspireerd bent door het verhaal van Steve, is het nu een geweldige tijd om te kijken om te helpen. Neem contact op met Cody Barnes als u wilt bijdragen aan het project. Liefde en waardering voor Steve en zijn gezin kunnen worden achtergelaten als opmerkingen op het projectlogboek.