evenals precies hier hebben we gekregen over platte pack no-lead chips wanneer deze man prototyping is met bol raster bereik in een wafer-level chip schaalbundel (WLCSP). Heb dat acroniem niet eerder gehoord? We hadden ook geen. Het impliceert dat je de silicon-wafer krijgt zonder een plastic behuizing in aankoop om gebied in je ontwerp te besparen. wil dat op een broodplank gebruiken. Je bent gek!

Eh, dat is slechts een knie-jerkreactie. Het wafer-niveau is niet dat onorthodox voor zover het produceert. Het is zoiets als chip aan boord van elektronica die die zwarte klodder van epoxy zeafdichten nadat de verbindingen zijn gemaakt. Deze afbeelding toont die aansluitingen die de magneetkabel op een DIP-break-bord gebruiken. [Jason] gebruikte epoxy om de wafer naar beneden te lijmen voordat hij zijn strijkijzer greep. Het duurde 90 minuten om de negen verbindingen te solderen, maar zijn tweede poging snijdt die verwerkingen tot slechts 20. Na een ronde van testen gebruikte hij veel meer epoxy om de chip en draden volledig te bekleden.

Het werkt voor onderdelen met lage pin-tellingen. Voeg echter een rij / kolom toe en je spreekt over het maken van zestien ideale verbindingen in plaats van slechts negen.

Dit lijkt erop dat iemand genoot van de verouderde technologieband en moest een van zichzelf hebben. Het lijkt een dok te zijn, waarbij verschillende grootte van oude harde schijven rijden. Terwijl het concept niet nieuw is, dachten we dat ze een respectabele taak hebben gedaan om het hele display samen te zetten. Het kan leuk zijn om die op onze muur te hebben gemonteerd, wachtend op Geek Pals om indruk te maken.

[Glitch] kreeg zijn handen op een geheel van relais die bedoeld zijn voor gebruik in industriële apparatuur. Ze zijn ontworpen om te werken op 24V. Hij wilde deze met typische microcontrollers gebruiken en in plaats van een chauffeur te kopen die hij heeft ontworpen en de zijne heeft ontwikkeld.

Er zijn een paar dingen om over na te denken met een baan als deze. U vereiste een stroombron, een methode om te nevenen om de driverspinnen te converteren, evenals enige beveiliging in de situatie is er iets mis met het circuit. Kijkend naar het bord hierboven moet je wat concept geven van wat er aan de hand is. Er is een enorme transformator die de helft van de voetafdruk opneemt. Deze stappen onderaan de netspanning naar iets dat een 7824-regulator kan aangaan. Dat is een 24V lineaire regulator die wordt gevoed door een bruggelijkrichter samen met sommige afvlakkingscondensatoren. Met de bron die wordt verzorgd [Glitch] gebruikt een optoisolator voor zowel de beveiliging als de conversie van het niveau. Na het werken van de beestjes uit de stijl was hij in staat om het relais te beheren met 3.3V, 5V of 12V.

Er zijn een ton commercials geweest voor de nieuwe [Tom Cruise] Motion Picture genaamd Oblivion. Een van de belangrijkste punten in elke clip die we ons herinneren, is het bovenste pistool voldoet aan Star Trek Automobile waar hij wat trucs in doet. [James Cotton] Hield van die beelden en eindigde met het bouwen van zijn eigen RC-versie van het voertuig.

Drie propellers geven het lift, met directionele controle gefaciliteerd door servomotoren die de motoren kunnen draaien die zijn verbonden aan de twee oranje propellers. Dit ontwerp produceert opmerkelijk reagerende bedieningselementen zoals weergegeven in de video na de pauze. Dat wordt gezegd dat het nog steeds niet immuun is voor operatorfout. Aan het einde van de clip [James] crasht het hard, stript de tandwielen op de servomotoren uit.

Hij heeft een paar dingen in gedachten voor de toekomst van het apparaat (en hij zal voldoende tijd hebben om te plannen terwijl hij wacht op vervangende servo’s om te arriveren). Het vliegtuig moet in staat zijn om er een cam mee te nemen. Hij gaat over de problemen die betrokken zijn bij waar de cam wijst op basis van wat de kantelmotoren doen. Maar we denken dat hij altijd een basis kon bouwen die de CAM-pan en het afzonderlijk van het chassis kan schilderen.

Je kunt hier een paar tricopterprojecten vinden, maar we houden altijd van die van karton.

Dit is geen FPGA-emulating Mario Bros. Het is een FPGA die het spel speelt door de video te analyseren en de opdrachten voor controller te verzenden. Het is een laatste project voor een technische cursus. De ECE5760 Advanced FPGA-cursus bij Cornell University die altijd thuis entertainment voor ons biedt telkens wanneer de eindprojecten verschuldigd zijn.

Ontwikkeld door teamleden [Jeremy Blum], [Jason Wright], evenals [SIMA MITRA], is de video-parsering een hack. Om dingen te laten werken, bekeerden ze het 240p-videosignaal van de NES naar VGA. Dit resulteerde in een rollend frame-show in de demo-video. Het kneuft eveneens met de elementverhouding en veroorzaakt een paar andere hoofdpijn, maar de FPGA slaagt er nog steeds in om de afbeelding correct te interpreteren.

Kijk zorgvuldig op het scherm van het scherm en zul je wat dingen zien die er niet zouden moeten zijn. Het team ontwikkelde een reeks tests die worden gebruikt om obstakels in de manier van Mario te identificeren. De rode lijnen vertegenwoordigen blokken waarvan hij moet springen. Dit werkt eveneens voor putten die hij moet vermijden, met een andere reeks tests om bewegende vijanden te ontdekken. Zodra het weet wat hij moet doen, emuleert de FPGA de controller-signalen die nodig zijn, duwt ze naar de vintage gamingconsole om hem veilig tot het einde van het eerste niveau te zien.

We denken dat dit veel moeilijker is dan een andere autonome mario-speelhacks, omdat het zich in de originele console-hardware plaatst in plaats van een emulator te gebruiken.

het [PUTCHI] -tehuis is vrij cool. [David], de vader, is een goed geïnformeerde ingenieur, heeft 70 patenten, evenals geschreven twee boeken. Op zijn afdruk heeft hij een enthousiasme voor het maken van experimentele fysica die beschikbaar is voor de typische Joe. Zijn kind [Shanni] is een high-instelling stagiair die co-auteur heeft gemaakt van die exact dezelfde boeken, evenals helpt bij het uitvoeren van onderzoeksstudie op het gebied van radio-astronomie evenals kwantumfysica. Samen kwamen ze met een betaalbare, maar uiterst gevoelige, gamma-ray scintillatie-sonde voor hun gepersonaliseerde burgerlijke verdediging V-700 straling enquête meter. Zoet.

Ze kozen ervoor om onderdelen te gebruiken die een lage kosten waren, evenals gemakkelijk aangeboden, zodat anderen snel in hun voetstappen kunnen voldoen. A Philips XP5312 / SN-fotomultiplier buis (PMT) en scintillatie plastic zijn de primaire componenten. De behuizing voor de sonde is een veelvoorkomende verf, bekleed met polyurethaanschuiminzetstukken om de vergadering te helpen de vergadering te waarborgen, evenals de mogelijkheid bieden.

[DAVID] stelt dat omdat de sonde extreem draagbaar is en een hoog niveau van gevoeligheid heeft, het is een geschikte kandidaat voor radioactieve mineralenmeester en scouting van diverse gammastraalbronnen. Ze documenteerden het hele proces en hebben een nuttige PDF-gegevens samengesteld voor diegenen die erover nadenken over het produceren van hun eigen.

Wat een prachtig ding is het om deze digitale computer in actie te zien. [Chris Fenton] heeft een verbazingwekkende taak gemaakt om te creëren en deze mechanische digitale computer af te drukken. Als u geïnteresseerd bent in iemand om uw eigen uitcheck de bronbestanden die hij deze week heeft gepubliceerd.

[Chris ‘] Inspiratie van de stijl kwam uit een onderzoekstudie naar mechanische weefgetouwen in Victoriaanse leeftijd. Hij heeft het idee aangepast om een ​​punch-kaartlezer te ontwikkelen, te beginnen met een vermogen van drie gaten en verhuizen naar deze stijl die tien holes kan uitchecken. Het levert alleen voldoende bits om alle drie de bovengenoemde tellers aan te pakken. Programmeer de computer door een punch-kaart in te voegen die de grootte van een visitekaartje is, evenals een kruk weg. De onderstaande video toont het proces van veraf … hopelijk publiceert hij een follow-up-video met een betere weergaven van elk stuk in actie.

Dit is niet zijn eerste fundamentele computermachine. Bekijk de elektromechanische versie van vorig jaar.

[Bedankt Maarten]

Google’s Maker Faire Display-gebied is zwermd met robots … er, Androids. Te midden van een aantal geweldige tweepersoonsbedden, evenals Segway-balancers, onze innerlijke sci-fi nerd was veel geslagen met dit hexapod-ontwerp, dat ze Skpr Bot hebben genoemd. De “Skipper” staat bij de hand om de eenvoud van verschillende Google Technologies te laten zien: SketchUp, Android OS evenals de Android Open Accessory Advancement Kit. De hele klus kwam samen in minder dan zes weken.

18 servo’s zijn gemonteerd op een kader ontwikkeld in SketchUp, evenals laserbesneden door Ponoko. De Servo PWM-besturing op laag niveau wordt afgehandeld door de Dev-kit (in wezen een rebadged Arduino Mega, zoals we hebben gezien), terwijl een Android OS-telefoon een slick gui biedt en alle inverse kinematics-berekeningen die nodig zijn als de robot die nodig is elke stap. Het coolste bit is dat het allemaal voor grijpt is. Op dit moment moet je rond het netto een beetje scroungeren om de plannen en een code te ontdekken, maar een tijdje post-faire die ze van plan zijn om wat samen te brengen in de Skpr Bot-site.